İngiltere AB’den resmen ayrıldı

Birleşik Krallığın AB’den ayrılmasının nihayete ermesi geçtiğimiz günlere denk geldi. İmzalanan anlaşma sonucunda Brexit tamamlanmış oldu.

İki tarafın da yapıcı, memnun açıklamalar yapmaları, Birleşik Krallık ve AB gibi, aynı kıtayı paylaşan iki büyük güç arasında bir uyum olacağını gelecek için taahhüt ediyor.

Brexit, Trump ile özdeşleşmiş durumda. Dünya için bir dönüm noktası var ise bu, Brexit ve Trump gibi gündemler ile açıklanır oldular. Yapbozun parçalarından biri Brexit, biri Trump hatta Brezilya, Türkiye, Macaristan, Polonya gibi “yaramaz, düzen bozanlar” bir anlam oluşturmuş gibi oldular. Dünya değişiyordu ve tüm bu elementler de bu değişikliğin ispatlarıydılar.

İkinci dünya savaşının ardından kurulan düzenin hala devam ettiğini söylemek mümkün. 20. Yüzyılın ürünü olan kurumlar ve zihniyet hala ülkeler arasındaki ilişkilerde referans noktalarını temsil etmekteler.

Macron’un dış politika hamlelerine Gauliste yakıştırması yapılmasından, Trump’ın Grönland’ı satın almak istemesine kadar, sayısız hadise aslında 20. hatta 18. Yüzyıl zihniyetinin yansımalarıdır.

Gazetelerdense tarih kitaplarından takip edilmeyi hakeden bir hadise olarak okuyorum Brexit’i. Bana göre İngiltere, Almanya’nın boyunduruğunda bulunan AB’den ayrılmak istedi.

Polonya’nın iç siyasetinden, Güney Avrupa’daki üye ülkelerin ekonomi politikalarına kadar her krize müdahale etme hakkına sahip görülen Almanya, bir kriz patlak verdiğinde gözlerin çevrildiği bir AB üyesi. Bir AB üyesi olarak Euro’nun basıldığı Avrupa Merkez Bankası da Alman topraklarında.

Alman-Fransız uyumu olarak Fransa’da adlandırılan ve alıcı da bulan “uyum” Almanların peşine takılmayı bir marifet zanneden Macron için bir pazarlama aracı. İngiltere’nin Fransa’nın düştüğü duruma düştüğünü hayal etmek Brexit sürecini anlamak için çok verimli olacaktır.