Aslı Telli Aydemir’den: “6 Şubat için”

Yer sallandı dediler
Yine
Acılar ülkesinde
ve ben
yine uzağım
Olabildiğince
O kadar da
Yakınım
Yanan yüreklere
Yeryüzüne ulaşamayan ellere
Ana çığlıklarına
Bebe hıçkırıklarına
Ve
Hep aynı görüntülere
…

Toz, duman, perişanlık
Asbest, karbonmonoksit
Pişmanlık Kalıcı
Korku geçici ve ecele faydası yok dediler
Lime lime ettiler
(Et)tiler, hayır canlıydılar
Etten duvar ördüler
Yıkıntı-enkaz-çadırkent-prefabrik
Ya da fabrika-orman-arazi-santral-baraj
Site-rant-işçi-ölüm hatta

Sonra boşluk
Yokluk

Bana düşen
UTANÇ
Kapta yine yemek var
Yatak yine sıcak
Kafam donuk
Yastık yabancı
Ellerim uyuşuk
ve
Yüreğim çiğsoğuk, sırtım çengel
Parantez açamadığım, aşamadığım
Yollar, viyadükler, köprüler
Bana hep dar geldiler

Yer gök kucak açtı sonra
Kupkuru topraktan filizlenen
Umut
Soluğum oldu
Bu dizeler döküldü çiğsoğuk
Yüreğimden kılcalıma doğru

“Yalnız değilsin”, dedi
Birarada duran dostlar
Yoncaların arasında kaderi
Alt ederken
Düşledim coğrafyamızı

Farklı diller duydum yankısı bir
Çağrısı eşit
Özü barışçıl
Kulak kesildim, elimi uzattım
Yüreğimden öte

Gökyüzü hepimizin
Sınırsız, sahipsiz
ve o kadar da güvenli
O bizi yarı yolda bırakmaz
Şurda, ateşin yanında
Ortak aşın dumanında
Soluklanalım biraz

Çok yorgunuz, çok yıprandık
Kayıplarla bitap düştük onyıllardır
Ama biz bize yeteriz
Taşan yüreklerle, yeri kazıyan tırnaklarla
Buradayız
Yalnız değiliz
!:;…